-
1 era archaiczna
• Archaeozoic era -
2 era archaiczna
геол. архе́йская э́ра -
3 e|ra
f 1. Hist. age, era- era kosmiczna the space age, the Space Age- era telewizji/wynalazków the age a. era of television/inventions- era przedchrześcijańska the pre-Christian era- era starożytna antiquity- era nowożytna the modern era- erę antybiotyków zapoczątkowało odkrycie penicyliny the age of antibiotics began with the discovery of penicillin2. Geol. era archaiczna a. azoiczna the Archaean a. Azoic (era)- era proterozoiczna the Proterozoic (era)- era paleozoiczna/mezozoiczna/kenozoiczna the Paleozoic/Mesozoic/Cenozoic (era)- w erze proterozoicznej rozwinęły się na Ziemi najwcześniejsze formy życia the earliest life forms evolved on the Earth in the Proterozoic (era)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > e|ra
-
4 archaiczny
прил.• архаический* * *archaiczn|y\archaicznyi архаический;● era \archaicznyа геол. архейская эра
+ dawny, przestarzały,* * *архаи́ческийSyn: -
5 archaiczny
adj* * *a.1. (= dawny, pradawny, antyczny) archaic; era archaiczna geol. the Archaean (eon).2. przen. (= nienowoczesny, anachroniczny) archaic, anachronistic.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > archaiczny
См. также в других словарях:
era — ż IV, CMs. erze; lm D. er 1. «okres zapoczątkowany jakimś doniosłym wydarzeniem (rzeczywistym lub legendarnym), od którego niekiedy liczono lata» Era starożytna, nowożytna. Era rewolucji. Era kosmiczna. Era od założenia Rzymu. ∆ Nasza era (skrót … Słownik języka polskiego
archaiczny — archaicznyni «właściwy odległym czasom, epokom; mający cechy starożytności, dawności; starożytny, dawny, przestarzały» Archaiczna broń. Archaiczny pojazd. Archaiczny język. Archaiczna kultura. ∆ geol. Era archaiczna «najstarsza era w dziejach… … Słownik języka polskiego
archaik — m III, D. u, N. archaikkiem, blm geol. «era archaiczna; azoik, archeozoik» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
